Bisdom Terwaan

Het bisdom Terwaan was tot 1559 één van de rijkste en meest uitgestrekte van heel West-Europa.

De stad Thérouanne was eeuwenlang een twistappel tussen de Franse koningen en hun vazallen de graven van Vlaanderen, die vanaf de 9e eeuw gewapenderhand hun gebied naar het zuiden uitbreidden, waardoor ook Terwaan tot hun graafschap ging behoren.

Die grensoorlogen cumuleerden in 1553 tot de volledige vernietiging van Terwaan. De troepen van Karel V namen de stad in en de keizer zon op wraak na zijn mislukte beleg van Metz. Op 20 april 1553 kwam het bevel de stad -met een grote kathedraal, twee parochiekerken en verschillende kloosters en abdijen- tot op de grond af te breken. De vernietiging van de bisschopsstad nam de ganse zomer 1553 in beslag. Dit gebeurde zó grondig dat recente opgravingen de grootste moeite hadden om de opgegraven resten te interpreteren. Er zou ook zout zijn gestrooid opdat er nooit meer iets zou kunnen groeien.

Slechts enkele stukken bleven gespaard, waaronder het beroemde gevelveld van de kathedraal met Le Grand Dieu de Thérouanne dat naar de naburige kathedraal van Sint-Omaars werd overgebracht en de klokken die aan het belfort van Béthune werden geschonken. Volgens de overlevering werd de Sint-Silvesterkerk van Rubroek deels gebouwd met stenen van de kathedraal van Terwaan.

Het Verdrag van Cateau-Cambresis (1559) bepaalde bovendien dat Terwaan niet mocht worden heropgebouwd.

In 1553 bestond het bisdom Terwaan de facto niet meer en in 1559 werd het duidelijk dat Terwaan niet uit de as zou herrijzen. In 1559, met de bul Super Universas van paus Paulus IV, hield het bisdom Terwaan ook kerkrechtelijk op te bestaan: het werd opgeheven en verdeeld over de nieuwe bisdommen Sint-Omaars en Ieper. Kort nadien, in 1567, besliste paus Pius V dat het bisdom Sint-Omaars in twee delen zou worden gesplitst en dat het zuidwestelijke deel het nieuwe bisdom Boulogne werd.